از تـــو دورم مــن و دیوانـــه و مــدهوش توام

آنچنان محــو تو گشتم کــــــه در آغــوش تـوام

یکــــدم از دل نبـــرم یــــاد دل آویـــــز تـــــرا

گر چه چون عشق ز دل رفتــه فـراموش تـوام

نگــــه گــرمم و در چشــم سخـــن گـــوی توام

هـــوس بــوسه ام و در لب خــــــاموش تــوام

همچـــواشکی کـــه زجـــان ریخته در دامن تو

چــون صدائی کــه ز دل خاسته در گوش توام

پـــای تـــا سر همــه طوفانـــــــــم آشفتگیــــــم

بحـر در موجم و عمریست که در جـوش تـوام

گــر چه در حسرتم از دوری بــــــرق نگهــت

زنـــده با یاد تو و گـــرمی آغـــوش تــــــــوام

در دل شب تـــاریک کــه چـــون بخت منسـت

تــا سحــر منتظــر صبح بنــــــا گـــوش تــوام

خــــاطر نازکت آزرده شـــد از محنـــت مـــن

بـــار سنگینـــــم و آویختــــه از دوش تــــــوام